Σχολικός εκφοβισμός: Πώς μπορούμε να προστατεύσουμε τα παιδιά μας από τη μάστιγα της εποχής

Ο σχολικός εκφοβισμός αναφέρεται στη λεκτική και σωματική βία που απαντώνται στο πλαίσιο του σχολείου και συμβαίνουν μεταξύ των μαθητών.

Στόχος του εκφοβισμού είναι η ταπείνωση και η πρόκληση πόνου στο άτομο που εκφοβίζεται. Μέσα από την ταπείνωση του θύματος, ο θύτης εξυψώνει τον εαυτό του και τονώνει, λαθεμένα, την αυτοπεποίθησή του.

Η αύξηση των ποσοστών του εκφοβισμού από το Δημοτικό μέχρι και το Λύκειο ανησυχεί τους γονείς. Δυσκολεύονται να αναγνωρίσουν την πιθανότητα το παιδί τους να δέχεται ή να χρησιμοποιεί τον εκφοβισμό ως μέσο πίεσης.

Επιπλέον, η αύξηση των ποσοστών εφηβικών αυτοκτονιών δυσχεραίνει την κατάσταση στον τρόπο διαχείρισης και αντιμετώπισης του εκφοβισμού, σε ατομικό αλλά και σε συλλογικό επίπεδο.

Τα είδη του εκφοβισμού

Υπάρχουν διαφορετικές μορφές μέσα από τις οποίες μπορεί να επιτευχθεί η ταπείνωση και ο εξευτελισμός ενός παιδιού:

⇒ Σωματική βία: χτυπήματα στο σώμα, όπως γροθιές, χαστουκιά, δαγκώματα

⇒ Λεκτική βία/ Επιθετικότητα: η χρήση προσβλητικών ή κοροϊδευτικών σχολίων ή βρισιές, αποκλεισμός παιδιών από ομάδες κοινωνικοποίησης με χειρονομίες, όπως πέταγμα πραγμάτων κ.ά.

⇒ Σεξουαλική βία: παράξενα αγγίγματα και χειρονομίες

⇒ Ηλεκτρονικός εκφοβισμός: κλήσεις και μηνύματα με απειλητικό περιεχόμενο, καθώς και ταπεινωτικά σχόλια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Σχολικός εκφοβισμός: Πώς θα αντιληφθείτε ότι το παιδί σας δέχεται κάποιο είδος εκφοβισμού

Τα παιδιά που δέχονται bullying, συνήθως, αποσιωπούν τα γεγονότα που σχετίζονται με αυτό από φόβο ή ντροπή. Πολλές φορές αρνούνται να εμπλέξουν ενήλικες, όπως γονείς και δασκάλους, καθώς φοβούνται πως δε θα τους καταλάβουν και θα νιώσουν και τον δικό τους χλευασμό.

Είναι πιθανό το παιδί να έχει υποστεί κάποιου είδους εκφοβισμό, αν παρατηρήσετε κάποια από τις παρακάτω συμπεριφορές:

• Αλλαγή της συμπεριφοράς με περισσότερη επιθετικότητα ή έντονο άγχος
• Εκφοβίζει ή θυματοποιεί μικρότερα παιδιά στο σπίτι ή σε άλλα πλαίσια
• Παρουσιάζει μειωμένη διάθεση να πάει στο σχολείο ή άρνηση
• Παρουσιάζει ανήσυχο ύπνο
• Σε μικρές ηλικίες παρουσιάζει έντονη προσκόλληση στη μητέρα, ενώ είχε ξεπεράσει το συγκεκριμένο στάδιο
• Παρουσιάζει πτώση στη σχολική επίδοση
• Λέει ψέματα
• Έχει σημάδια στο σώμα
• Σε μεγαλύτερες ηλικίες κλείνεται στο δωμάτιό του και παρουσιάζει σημάδια εσωστρέφειας
• Χάνει, σιγά σιγά, την ανάγκη για κοινωνικές συναναστροφές

Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε ένα παιδί να διαχειριστεί και να αντιμετωπίσει τα περιστατικά εκφοβισμού

• Αναγνωρίστε τα σημάδια
• Προσφέρετε ασφάλεια, ώστε το παιδί να καταλάβει πως μπορεί να μιλήσει
• Δώστε του τον χώρο και τον χρόνο να εκφραστεί, χωρίς να ασκείτε πιέσεις, για να μη νιώσει τον έλεγχό σας
• Δείξτε ενσυναίσθηση και ζεστασιά στο πρόβλημα που αντιμετωπίζει
• Βοηθήστε το παιδί να βρει λύσεις για το πρόβλημα
• Τονώστε τα θετικά στοιχεία του παιδιού, ώστε να νιώσει αυτοπεποίθηση
• Μιλήστε του με αγάπη και ζεστασιά και μη στέκεστε στα αρνητικά χαρακτηριστικά ή στις αδυναμίες του

Όσον αφορά στα παιδιά – θύτες:

• Αναγνωρίστε συμπεριφορές αγένειας
• Γίνετε πρότυπα συμπεριφοράς
• Δείξτε στο παιδί πώς πρέπει να φέρεται
• Αντικρίστε πιθανές δικές σας συμπεριφορές που λειτουργούν ως αρνητικό πρότυπο
• Διακρίνετε επιθετικές συμπεριφορές στο σχολείο ή στο σπίτι
• Μην αγνοείτε τυχόν αρνητικά σχόλια
• Φερθείτε με σύνεση και ζεστασιά

Και στις δύο περιπτώσεις να θυμάστε πως τα παιδιά μαθαίνουν περισσότερο από την εικόνα και λιγότερο από τις θεωρίες. Αν νιώσετε ότι δεν μπορείτε να ανταποκριθείτε στη συμπεριφορά του παιδιού, είτε ως θύτη είτε ως θύμα, απευθυνθείτε σε κάποιον ειδικό.

Πηγή: missormadam.gr